Manusia menggunakan data yang dikumpul daripada pengalaman lalu untuk merancang tindakan masa depan mereka, tetapi adakah perkara yang sama berlaku dengan mamalia marin yang mencari makanan dalam keadaan yang sentiasa berubah-ubah yang dihadapi di alam liar?
Soalan itu nampaknya telah dijawab oleh sekumpulan ahli biologi marin, kerana analisis mereka terhadap ikan lumba-lumba Risso yang mendahului sotong menunjukkan bahawa mamalia menggunakan data yang dikumpul sebelum ini tentang mangsa mereka untuk merancang setiap penyelaman terlebih dahulu.
Ikan lumba-lumba Risso menyelam sedalam ratusan meter untuk mencari beting sotong, dan mempunyai masa yang terhad untuk mencari dan memakan mangsa sebanyak mungkin sebelum muncul semula untuk bernafas. Sotong, apabila ditemui, boleh berubah-ubah secara berterusan dari segi ketumpatan, kedalaman, dan arah serta kelajuan pergerakan.
Para penyelidik, dari St Andrews di Scotland, Universiti California dan Institut Penyelidikan Akuarium Teluk Monterey, memilih perairan di sekitar Pulau Catalina California untuk pengumpulan data mereka sendiri.
Setiap ikan lumba-lumba akan melakukan 7-11 selaman pada satu masa pada julat kedalaman yang luas, dengan hanya satu atau dua minit dibelanjakan untuk pulih di permukaan antara selaman.
Menggunakan tiang, pasukan itu memasang tanda rakaman bunyi dan gerakan pada ikan lumba-lumba untuk mengesan bukan sahaja kedalaman dan pergerakan mereka tetapi juga isyarat vokal yang mereka pancarkan. Pada masa yang sama mereka menjejaki pergerakan beting sotong menggunakan bunyi gema yang dipasang ROV. Data yang diperolehi untuk 37 penyelaman ikan lumba-lumba kemudiannya dianalisis di makmal.
Pada permulaan setiap penyelaman, ikan lumba-lumba didapati menyesuaikan julat lokasi gema mereka seolah-olah sudah merancang untuk mencari makanan pada kedalaman tertentu berdasarkan selaman mereka sebelum ini. Sebaik sahaja mereka menemui lapisan mangsa yang padat yang sesuai, mereka mengurangkan julat carian mereka untuk menyasarkan mangsa dalam kawasan itu.
Semasa pendakian mereka meningkatkan julat carian mereka sekali lagi, menunjukkan bahawa mereka telah memutuskan untuk berhenti mencari makanan di lapisan sebelumnya dan mula mencari lapisan yang lebih cetek. Hakikat bahawa mereka terus bergema-lokasi semasa pendakian menunjukkan bahawa mereka sedang merancang strategi mencari makanan untuk menyelam seterusnya.
Ikan lumba-lumba juga nampaknya menyesuaikan perancangan mereka mengikut keadaan yang berubah-ubah, kadangkala menyasarkan lapisan cetek sotong pada awalnya, tetapi mengalihkan perhatian mereka kepada kepekatan yang lebih dalam dan lebih banyak kemudian dalam penyelaman.
Penemuan ini diterbitkan dalam Journal of Experimental Biology disini
Divernet – Yang Terbesar Talian Sumber untuk Penyelam Skuba
11-Mac-18
